4: Apramādavarga (不放逸品)對照表(梵文《法句經》Udānavarga)

4: Apramādavarga (不放逸品)對照表：

偈次	梵文《法句經》 4: Apramādavarga　(不放逸品) 38頌	《法集要頌經》(T213) 〈4放逸品〉40頌	巴利《法句經》 〈2 Appamāda 不放逸品〉21-32頌
1	apramādo hy amṛtapadam pramādo mṛtyunaḥ padam  | apramattā na mriyante ye pramattāḥ sadā mṛtāḥ  ||	戒為甘露道，放逸為死徑，不貪則不死，失道乃自喪。(4.1)	不放逸是不死路，放逸是死路，不放逸者不死，放逸者就像死了一樣。(2.1)21
2	etām viśeṣatām jñātvā hy apramādasya paṇḍitaḥ  | apramādam pramudyeta nityam āryaḥ svagocaram  ||	智者守道勝，終不為迷醉，不貪致喜樂，從是得聖道。(4.2)	如是，已經清晰地知道不放逸的智者，他們在不放逸的境界歡樂，在聖者的境界歡樂。(2.2)22
3	apramattāḥ sātatikā nityam dṛḍhaparākramāḥ  | spṛśanti dhīrā nirvāṇam yogakṣemam anuttaram  ||	恒思修善法，自守常堅固，智者求寂靜，吉祥無有上。(4.3)	智者精進地禪修，勇猛精進，他們獲得離繫而安穩的涅槃。(2.3)23
4	pramādam apramādena yadā nudati paṇḍitaḥ  | prajñāprāsādam āruhya tv aśokaḥ śokinīm prajām | parvatasthā eva bhūmisthān dhīro bālān avekṣate  ||	迷醉如自禁，能去之為賢，已昇智慧堂，去危乃獲安，智者觀愚人，譬如山與地。正念常興起，意靜易滅除，自制以法命，不犯善名稱。(4.4)	智者精進而不放逸，他已登上智慧的高峰而無憂，他觀察這些憂傷的群眾，如同站在高山上觀看地面的愚人。(2.8)28
5	utthānena apramādena saṃyamena damena ca  | dvīpaṃ karoti medhāvī tam ogho na abhimardati  ||	發行不放逸，約己調伏心，能善作智燈，黑闇自破壞。(4.6)	藉由勤奮、不放逸、節制與調御自己，智者作為自己不被洪水淹沒的島。(2.5)25
6	utthānavataḥ smṛtātmanaḥ śubhacittasya niśāmya cāriṇaḥ  | saṃyatasya hi dharmajīvino hy apramattasya yaśo abhivardhate ||	正念常興起，意靜易滅除，自制以法命，不犯善名稱。(4.7) 正念常興起，寂靜欲易除，自制以法戒，不犯善增長。(2.10)	勤奮的、具念的、行為純淨的、行為審慎的、調御而依法謀生的、不放逸的人，他的名譽大增。(2.4)24
7	adhicetasi mā pramadyata pratatam mauna padeṣu śikṣata / śokā na bhavanti tāyino hy upaśāntasya sadā smṛtātmanaḥ //	專意莫放逸，習意牟尼戒，(終無愁憂苦，亂念得休息。)(4.8)
8	hīnān dharmān na seveta pramādena na saṃvaset  | mithyādṛṣṭiṃ na roceta na bhavel lokavardhanaḥ  ||	不親卑漏法，不與放逸會，不種邪見根，不於世增惡。(4.9)	不要親近卑劣的教法，不要與放逸共處，不要親近邪見，不要增長對世間的繫著。(13.1)167
9	samyagdṛṣṭir adhimātrā laukikī yasya vidyate / api jāti sahasrāṇi na asau gacchati durgatim //	正見增上道，世俗智所察。歷於百千生，終不墮地獄。(4.10)
10	pramādam anuvartante bālā durmedhaso janāḥ  | apramādam tu medhāvī dhanam śreṣṭhī iva rakṣati  ||	止觀不散亂，如財主守藏，莫貪樂鬪諍，亦勿嗜欲樂。(4.11)	無知的愚人沉溺於放逸，智者保護不放逸如同他最珍貴的財寶。(2.6)26
12	pramādaṃ na anuyujyeta na kāmaratisaṃstavam  | apramattaḥ sadā dhyāyī prāpnute hy acalaṃ sukham ||	莫貪樂鬪諍，亦勿嗜欲樂，思念不放逸，可以獲大安。(4.12)	不要沉溺於放逸與五欲歡樂，不放逸的禪修者獲得最大的安樂。(2.7)27
13	na ayaṃ pramādakālaḥ syād aprāpte hy āsravakṣaye / māraḥ pramattam anveti siṃhaṃ vā mṛgamātṛkā //	不為時自恣，能制漏得盡。放逸魔得便，如師子搏鹿。(4.13)
14	sthānāni catvāri naraḥ pramatta āpadyate yaḥ paradārasevī   | apuṇyalābham hy anikāmaśayyām nindām tṛtīyam narakam caturtham  ||	放逸有四事，好犯他人婦，初獄二尠福，毀三睡眠四。(4.14)	侵犯他人妻子的放逸者會有四種處境：遭遇惡報，睡不安穩，遭人譴責為三，下地獄為四。(22.4)309
15	A. apuṇyalābhaṃ ca gatiṃ ca pāpikāṃ bhītasya bhītābhir atha alpikāṃ ratim  | nindāṃ ca paśyan nṛpateś ca daṇḍaṃ parasya dārāṇi vivarjayeta   || B. apuṇyalābhaś ca gatiś ca pāpikā bhītasya bhītābhir atha alpikā ratiḥ  | rājā ca daṇḍaṃ gurukaṃ dadāti kāyasya bhedād narakeṣu paśyate  ||	無福利墮惡，畏而畏樂寡，王法加重罪，身死入地獄。(4.15)	遭遇惡報與墮入惡趣，(這樣的)男女處於恐懼，他們所得的樂趣其實很少，而且王法處以重刑，因此不應侵犯他人的妻子。(22.5)310
16	pratiyatyeva tat kuryād yaj jāneddhitam ātmanaḥ / na śākaṭikacintābhir mandaṃ dhīraḥ parākramet //	本情不自造，情知不自為，不慮邪徑路，愚者念力求。(4.16)
19	yat kṛtyaṃ tad apaviddham akṛtyam kriyate punaḥ  | uddhatānāṃ pramattānāṃ teṣāṃ vardhanti āsravāḥ  | āsravās teṣu vardhante ārāt te hy āsravakṣayāt  ||	------	拒絕該作的事，而從事不該作的事，這些傲慢而放逸的人，徒然增長煩惱。(21.3)292
20	yeṣāṃ tu susamārabdhā nityaṃ kāyagatā smṛtiḥ | akṛtyaṃ te na kurvanti kṛtye sātatyakāriṇaḥ | smṛtānāṃ samprajānānām astaṃgacchanti āsravāḥ ||	------	常精勤於身念住的人，該作的事努力去作，不該作的事不去從事，正念正知者斷盡煩惱。(21.4)293
21	na tāvatā dharmadharo yāvatā bahu bhāṣate  | yas tv ihālpam api śrutvā dharmaṃ kāyena vai spṛśet  | sa vai dharmadharo bhavati yo dharme na pramādyate  ||	所謂持法者，不必多誦習，若少有所聞，具足法身行。 (4.21)	所謂持法者不必言，即使只聽聞少法，能直觀正法，精勤依法而行的人，稱作持法人。(19.4)259
22	subahv apīha sahitaṃ bhāṣamāṇo na tat karo bhavati naraḥ pramattaḥ  | gopaiva gāḥ saṃgaṇayan pareṣāṃ na bhāgavān śrāmaṇyārthasya bhavati  ||	雖誦習多義，放逸不從正，如牧數他牛，難獲沙門果。(4.22)	行善的人現世歡喜，死後歡喜，兩處歡喜，他歡喜「我所作的善」，更歡喜將進入善趣。(1.19)
23	alpam api cet sahitaṃ bhāṣamāṇo dharmasya bhavati hy anudharmacārī  | rāgaṃ ca doṣaṃ ca tathaiva mohaṃ prahāya bhāgī śrāmaṇyārthasya bhavati  ||	若聞惡而忍，說行人讚嘆，消除貪瞋癡，彼獲沙門性。(4.23)	即使未誦習眾多經典，他依教奉行，具正智的解脫者斷除貪、瞋、癡，他於此世、他世不執著，他是沙門的一份子。(1.20)
24	apramādaṃ praśaṃsanti pramādo garhitaḥ sadā | apramādena maghavān devānāṃ śreṣṭhatāṃ gataḥ  ||	讚歎不放逸，毀彼放逸人，恒獲人天報，最上為殊勝。(4.24)	摩伽(因陀羅)以不放逸而得成為天帝，不放逸被人讚揚，放逸被人訶責(2.10)30
27	apramādarato bhikṣuḥ pramāde bhayadarśakaḥ  | durgād uddharate ātmānaṃ paṅkasanna iva kuñjaraḥ ||	苾芻懷謹慎，放逸多憂愆，如象拔淤泥，難救深海苦。(4.27)	樂於不放逸，守護自心，拔救自己離於不善的地方，就像把大象救出泥沼。(23.8)327
29	apramādarato bhikṣuḥ pramāde bhayadarśakaḥ  | samyojanam aṇu sthūlaṃ dahann agnir iva gacchati  ||	苾芻懷謹慎，放逸多憂愆，結使深纏縛，如火焚枯薪。(4.29)	精進的比丘懼見放逸，他勇猛前進如熊熊烈火燒去大、小結縛。(2.11)31
32	apramādarato bhikṣuḥ pramāde bhayadarśakaḥ  | abhavyaḥ parihāṇāya nirvāṇasyaiva so 'ntike  ||	苾芻懷謹慎，放逸多憂愆，煩惱若消除，能得涅槃樂。(4.32)	精進的比丘懼見放逸，他已臨近涅槃，必定不會退墮。(2.12)32
35	uttiṣṭhen na pramādyeta dharmaṃ sucaritaṃ caret | dharmacārī sukhaṃ śete hy asmiṃl loke paratra ca ||	苾芻懷謹慎，持戒勿破壞，善守護自心，今世及後世。(4.38)	興起，不要放逸！勤修善法！依法奉行的人住於安樂，今世及後世。(13.2)168
37	ārabhadhvaṃ niṣkramadhvaṃ yujyadhvaṃ buddhaśāsane / dhunidhvaṃ mṛtyunaḥ sainyaṃ naḍāgāram iva kuñjaraḥ //	苾芻懷謹慎，放逸多憂愆，如象拔淤泥，難救深海苦。(4.26)	樂於不放逸，守護自心，拔救自己離於不善的地方，就像把大象救出泥沼。(23.8)327
38	yo hy asmin dharmavinaye tv apramatto bhaviṣyati / prahāya jātisaṃsāraṃ duḥkhasyāntaṃ sa yāsyati //	依此毘尼法，不懷放逸行，消除生死輪，永得盡苦惱。(40)	精進的比丘懼見放逸，他已臨近涅槃，必定不會退墮。(32)